تاثیر تمرین مقاومتی با شدت متوسط بر تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدان تام پلاسما و عوامل التهاب در مردان سالم

چکیده زمینه و هدف: بهبود وضعیت آنتی اکسیدان بدن و کاهش غلظت فاکتورهای التهابی از طریق فعالیت بدنی و ورزش همواره مورد توجه محققین بوده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات تمرینات مقاومتی با شدت متوسط بر فعالیت آنزیم کراتین کیناز (CK)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما (TAC)، و تغییرات سطوح استراحتی اینترلوکین-6 (IL-6) و اینترلوکین -1 بتا (IL-1β) انجام شد. روش بررسی: به این منظور تعداد 20 آزمودنی مرد سالم به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نموده و به طور تصادفی در دو گروه مقاومتی و کنترل قرار گرفتند. نمونه گیری خونی در دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون گرفته شد و فعالیت آنزیم CK، تغییرات TAC، IL-6 و IL-1β اندازه گیری شدند. برنامه تمرینات مقاومتی به صورت سه جلسه در هفته و یک روز در میان به مدت هشت هفته با شدت 70-65 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) در هشت حرکت انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در تعامل گروه × زمان در هیچکدام از متغیرها یعنی کراتین کیناز (321/0 P=)، ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی (523/0P=)، اینترلوکین-6 (085/0P=) و اینترلوکین-1 بتا (11/0 P=) تفاوت معنی داری بین دو گروه مقاومتی و کنترل بعد از هشت هفته تمرین مشاهده نشد. هر چند مقدار کراتین کیناز و ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی افزایش غیر معنی داری نسبت به پیش آزمون نشان دادند. نتیجه‌گیری: تمرینات مقاومتی با شدت متوسط به مدت هشت هفته تاثیر معنی داری بر ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسمایی را در مقابل تهاجم رادیکال‌های آزاد ندارد و موجب تغییری در عوامل التهاب نمی‌شود. با وجود این، چنین پروتکل تمرین مقاومتی موجب تغییرات شاخص فشار اکسیداتیو و افزایش سطوح استراحتی سایتوکاین‌های پیش التهابی مانند اینترلوکین-6 و اینترلوکین-1 بتا نیز نمی شود. کلید واژه ها: تمرینات با وزنه، دفاع آنتی اکسیدانی، فشار اکسیداتیو، آسیب سلولی وصول مقاله:14/2/92 اصلاحیه نهایی:13/3/92 پذیرش:18/3/92